od Anny

-A tak właściwie... Czy ty mu nie miałaś dokopać?- Meg zmarszczyła brwi, kiedy wsiadłyśmy do samochodu.

-Och, Meg...Moja słodka Meg, nie wiesz jak dobrze dać komuś nauczkę.- Uśmiechnęłam się do niej- Z North'em trzeba inaczej. Jego mózg nie przyswoi sobie tego tak, jak powinien... A powinien nigdy tego nie zapomnieć- powiedziałam tajemniczo.

-Aha- Meg wzruszyłam ramionami i skupiła się na drodze. North nieźle wytrącił ją z równowagi.

-A tak właściwie czemu nie lubisz Cassie? Jest jest fajna. - Uniosłam brew.

-Jest tępa! I słaba... A do tego zawsze była traktowana ulgowo. Żyje z wampirami i wampirem chciałaby być, to niech będzie też karana i traktowana jak wampir, a nie porcelanowa lalka.- Odpowiedziała zirytowanym głosem.

-Jesteś niemożliwe o nią zazdrosna, Meg- przewróciłam oczami.

-Kochałaś kiedyś North'a? Nie. Więc nie wiesz jak to jest. Kiedyś był inny... Otwarty, pełen życia i taki nieskomplikowany...Zanim umarł South... Potem uratował ciebie... Potem o mało się nie pozabijaliście... O co wy się wtedy kłóciliście?

-Nieważne- odpowiedziałam, chcąc jak najszybciej zmienić temat.

-Ważne!- Naciskała. Nie wytrzymałam 

-Nie twoja sprawa, do jasnej cholery! Nie wtykaj nosa w nie swoje sprawy, Meg, bo ci go utną!

-Co się wtedy stało, że żadne z was nie chce o tym gadać?-Prawie krzyknęła.

-Nieważne!- Oparłam głowę o szybę. Meg westchnęła z irytacją, ale dała spokój.

- Mam nadzieję że uratowałeś Cassie. Pozdrowię twoich przyjaciół z Niemych Gór. - Wysłałam wiadomość do North'a.

- Anna, nie rób nic głupiego- Odpowiedział lekko znudzonym głosem.

-Och, nie martw się... najpierw zajmę się nimi , a potem twoją kochaną rodzinką... Do zobaczenia, North.

-Anna! Jeśli zrobisz coś mojemu rodzeństwu... Przysięgam, że osobiście cię zabiję.

-Właśnie na to czekam, skarbie.-Wiedziałam że to jak go nazwałam jeszcze bardziej go wkurwi i wyłączyłam się.

-Anna- Meg mnie obudziła- Zaraz będziemy w Niemych Górach.

Posłałam jej radosny uśmiech.

-Fajnie- powiedziałam.

Wysiadłyśmy z samochodu. Prawie od razu zobaczyłam moich przyjaciół w towarzystwie wilków.

-A te to kto?- pierwszy zauważył mnie jakiś ciemnowłosy, wysoki chłopak który wyglądał na groźnego.

-Twój kolejny problem.- Powiedziała cicho Lily stojąca trochę w cieniu.-Witaj, Anna.

Uśmiechnęłam się do niej.

-Cześć. Dobrze to ujęłaś, Lily... Powiedziałabym, że za dobrze. Ale niestety nie przyjechałam się z wami bić... Ani wam pomagać.

West zmarszczył brwi. Prawą ręką obejmował Lily za ramię.

-Nie chcesz ich pozabijać?- zapytał.

-Chcę zabić. Tylko jednego... Gdzie jest ten cały wielki Ivalio?